کد مطلب:94672 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117

نامه 016-به یارانش وقت جنگ












[صفحه 629]

در گفتار زیر، سخن از جنگ و گریز رفته است... گریزی كه در پی آن بازگشت و شكستی كه بعد از آن هجوم و حمله به دشمن است، نباید بر شما دشوار و ناگوار باشد. با شمشیر، حق را بجای آورید و پیكر خصم را به خاك افكنید. در نهایت قدرت، نیزه در جای حساس دشمن- كه اثرش كاری باشد- فرود آورده و سخت و استوار تیغ را به چرخش آورید و سستی نورزید. صدا و هایهو را در سینه بگیرید، زیرا چنین كاری، بیم و اضطراب را دور میكند. سوگند به آنكه گریبان دانه را درید و آدمی را بیافرید، دشمنان، اسلام نیاوردند، مگر از روی ترس و مرگ. آنان كفرشان را آن قدر نهان می داشتند، تا گرد خود یارانی و یاورانی فراهم آورند، آنگاه عناد و عصیانگری نمودند


صفحه 629.